Zmarł Paweł Huelle. Był wybitnym prozaikiem, poetą i dramatopisarzem, redaktorem naczelnym gdyńskiego kwartalnika artystycznego „Bliza” oraz kierownikiem literackim Teatru Miejskiego im. Witolda Gombrowicza. Miał 66 lat.
Paweł Huelle to jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy. Był poetą, scenarzystą, dramatopisarzem i dramaturgiem. Autorem m.in. powieści: „Weiser Dawidek”, „Castorp”, „Mercedes – Benz. Z listów do Hrabala”, „Ostatnia Wieczerza” czy „Śpiewając ogrody”.
Paweł Huelle nie bał się mówić tego co myśli, niejednokrotnie obnażał niewygodne dla wielu prawdy. W jego twórczości zawsze niepodzielnie królował rodzinny Gdańsk, ale sporo serca zostawił też gdynianom, kiedy w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza pełnił funkcję kierownika literackiego.
Już jako debiutant zdobył uznanie krytyki i popularność wśród czytelników. Z jednej strony jego pisarstwo charakteryzował epicki rozmach i dbałość o realistyczny detal, a z drugiej – erudycyjność, skłonność do pastiszu i gry konwencjami.
Jego dramaty napisane dla Teatru Miejskiego im. Witolda Gombrowicza cieszyły się niezwykłym uznaniem wśród publiczności. Wśród nich znalazły się m.in. takie tytuły jak: „Kolibra lot ostatni”, adaptacja „Idąc rakiem” Guntera Grassa, „Żółta łódź podwodna”, „Kursk”, adaptacje „Znaczy kapitan” czy „Jądro ciemności”. W sztukach tych wykreował realistyczne światy zapełnione krwistymi postaciami, z których każda tworzona była z myślą o konkretnym aktorze gdyńskiej sceny. Za „Kursk” otrzymał „Galion Gdyński”.
Paweł Huelle urodził się 10 września 1957 roku w Gdańsku. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. W czasie strajków sierpniowych był współtwórcą „poczty rowerowej”, wspierającej strajkujących w Stoczni Gdańskiej – między innymi w kolportażu „bibuły”. Z Andrzejem Zarębskim współtworzył apel środowiska studenckiego w sprawie liberalizacji życia naukowego i studiów. Był także współinicjatorem powstania i członkiem Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich UG.
Był laureatem Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski i Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Oprac. Małgorzata Trasna
